Andere preken vanaf Witte Donderdag:
Witte donderdag
Paaswake 1. (Met groot en klein)

Paaswake 2. (Jongeren) zie hieronder.

Paasochtend (Koor en orkest)
Paasmaandag (Tweede Paasdag)

Preek tijdens de paaswake, jaar B, B2003TRI03.html, in de parochies te Poeldijk,
zaterdagavond 19 april 2003 21.30 uur, door pastoor Michel Hagen. AMDG
Jongerenviering, thema: De Weg Gaat Door

E.L.:           Ex. 14, 15 - 15, 1
Ev.:            Mc. 16, 1-8

Homilie

In die dagen sprak de heer tot Mozes: ‘Wat roept gij Mij toch? Beveel de Israëlieten verder te trekken. Gijzelf moet uw hand opheffen, uw staf uitstrekken over de zee en ze in tweeën splijten ....’. ‘De weg gaat door.’ Dat is het thema van deze jongerenviering. Maar voor ik daar met u over doordenk, eerst nog wat anders. Wat denkt u van Pasen? In de Westlandse Courant stonden zo wat reacties van mensen die met zo’n vraag werden bestookt. Ga je met Pasen naar de kerk? Wat betekent Pasen voor je?

Soms lijkt het dat je als predikant eerst naar de etalages moet kijken, voordat je aan je preek begint. Hoe zien de winkels eruit? De paashaas is alom aanwezig. En wat brengt hij? Paaseieren! Tja wat kunnen de winkeliers nu met een leeg graf, hooguit de begrafenisondernemer zou daar nog een boterham aan kunnen verdienen. Wat kan een bakker of een slager met de verrijzenis, dat is zo ongrijpbaar, daar verkoop je geen brood of vlees door.

Nee, neem dan Kerstmis. Daar is het uitstekend gelukt om heel winkelend Nederland in de kerstsfeer te brengen, daar zie je meteen na Sinterklaas alle etalages, alle mega warenhuizen met alle reklamefolders vol sneeuwomrande kersttakken, tot en met engeltjes, en natuurlijk niet vergeten de kerstman met zijn arreslee. En in de kerk, daar is de kerststal, daar zijn de kerstliederen, en thuis een kerstdiner met voor deze en gene nog de kerstcadeaus. Maar Pasen!? Wat doen we met Pasen?

Weet u wat het dillemma is? Dat is Jezus. Jezus is eigenlijk ons dillemma. Misschien klinkt dat vreemd, maar Jezus is eigenlijk een lastpost, een die er met zijn kruis een stokje voor steekt. Wanneer Hij nu die hogepriesters een mooi lesje had geleerd, of met zijn leerlingen een leger was begonnen en de Romeinen had verslagen. Dan zouden we een mooie herdenking kunnen houden, net als straks bij Terheijde voor Maarten Harpertszoon Tromp. Hij wordt geëerd vanwege de zeeslag op 10 augustus 1653. Bij die slag verloor hij wel zijn leven, maar de Engelsen werden gekeerd. Alles ter eer en glorie van Holland en vooral om het handhaven van onze handelsvloot. Met die vloot stroomde tenslotte het geld binnen.

Maar Jezus is geen Caesar, geen oorlogsheld, geen staatshoofd, geen guerrillastrijder, geen revolutionair, geen artistiekeling, popster of filmheld, geen wetenschapper als Darwin of Einstein, geen uitvinder, schrijver of handelaar. Dat is Hij allemaal niet geweest.

Wat wel? Hij was wie Hij was en Hij is wie Hij is. Kerstmis lijkt misschien wel gemakkelijker, maar dan wandelen we toch al te vlot over de verhalen van een maagdelijke geboorte heen. Dan zeggen woorden als ‘Gods Zoon’ en ‘Mensenzoon’ ons feitelijk niets meer, dan zijn de engelen slechts vrome verhalen in een onwerkelijk sprookje.

Kerstmis is uiteindelijk net zo onwerkelijk als Pasen, alleen zijn we liever met geboorte bezig dan met sterven en verrijzen. We richten ons liever op deze wereld met toekomst hier en nu, met groei en kansen en uitdagingen, alles wat je bij de geboorte van een klein kind kunt bedenken, veel liever dan dat we ons richten op dood en afscheid, op die wereld die we niet kunnen zien en die we het liefst zo ver mogelijk weghouden; daar kan je de hele eeuwigheid tenslotte nog zijn. Laten we ons nu maar op deze wereld richten.

Maar wat zou Kerstmis zijn zonder Pasen. Zouden wij ooit Kerstmis gevierd hebben als de leerlingen op zondagochtend bij het graf waren gekomen en daar weer hun dode meester hadden gevonden. Dan was er van alles wat Hij had gezegd niets waar gebleken. Dan waren woorden over eeuwig leven hooguit vrome woorden. En wat zou dat lege graf zijn geweest wanneer Hij daarna niet nieuw aan hen verschenen was. Dan was het hooguit een staaltje grafschennis geweest, laag bedrog. En wat zouden die verschijningen van Jezus zijn geweest wanneer de leerlingen daarna niet een heel nieuw leven hadden geleid. Dan waren die verschijningen hooguit massahysterie geweest, zelfbedrog van droeve volgelingen die hun meester kwijt waren. Maar zij gaan er daarna op uit en leiden net zo’n leven als Jezus, zij gaan door op zijn manier, in zijn Geest, met zijn inzet, met zijn woorden, met zijn daden, met zijn visie en bovenal ze tonen zijn liefde.

Maar dan. Wat zouden die woorden en daden van zijn eerste leerlingen waard zijn gebleken; toen getroost en gesterkt door zijn verrijzenis, naar de grenzen van de wereld gezonden bij zijn hemelvaart en in vuur en vlam gezet met Pinksteren, wat zou die beweging van Christenen waard zijn geweest wanneer wij nu niet doorgingen. Dan was het niet meer dan een van de vele religieuze bewegingen geweest die in de loop van de tijd komen en gaan; werk van mensenhanden, vluchtig als een modetrend, opkomend en verdwijnend als een veldbloem. Dan was zijn verrijzenis eveneens een tijdelijk iets geweest, iets menselijks, voor zolang mensen erin geloven.

Maar ...... De Weg gaat door. Kerstmis en Pasen zijn één. Je kunt Kerstmis niet vieren zonder Pasen en Pasen niet zonder Kerstmis. Het is hetzelfde wonder. Een jonge vrouw wordt zwanger uit kracht van Gods Geest. Het graf is leeg, Christus leeft in de eeuwigheid van de Vader door dezelfde Geest. Hij die van Zichzelf had gezegd: ‘Ik ben de deur van de schaapstal.’ ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven.’ Wat Hij zei is waar. Hij is de deur, daarom wentelde de steen als vanzelf weg van dat graf. Hij is het leven, daarom is het graf leeg. Hij is de waarheid, dat blijkt als Hij verschijnt en als zijn leerlingen doorgaan op zijn weg. Want Hij is de Weg en de Weg gaat door. Het rotsgraf is niet langer een doodlopende weg, maar een weg ten leven.

Al zijn er nog zoveel dingen als de dood in de pot voor een echt doorleefd paasfeest. De Weg gaat door. Al is er nog zoveel onwetendheid, de Weg gaat door. Al weet de commercie er weinig raad mee. De Weg gaat door. Eeuwen ervoor had God al tot Mozes gesproken: ‘Wat roept gij Mij toch? Beveel de Israëlieten verder te trekken. Gijzelf moet uw hand opheffen, uw staf uitstrekken over de zee en ze in tweeën splijten ....’. Toen al bleek er een weg te zijn uit de onoverwinnelijke slavernij van Farao. Ook voor onze tijd is er die weg uit alle slavernijen van deze tijd. Die weg, dat leven, die verrijzenis, die overwinning heeft een naam: Jezus van Nazaret, de Christus, Gods Zoon en onze Heer. Hij leeft en gaat ons voor naar zijn koninkrijk. Wie wil mag Hem volgen. Amen. Alleluia. Zalig Pasen. 

Terug naar homepage