Preek op de vijfde zondag van Pasen jaar C, serie 2003-2004, C2004QDR13-Pa5.html. 
Eucharistieviering op zo 9 mei 2004, te Heenweg, 9.30 uur en Hoek van Holland 11.00 uur. 
Door pastoor Michel Hagen. AMDG.

E.L.:    Hand 14, 21-27
Ev.L.:  Joh. 13, 31-33a. 34-35

Homilie 
Volgt u de verkiezing van de grootste man of vrouw van Nederland, de grootste van Europa of de hele wereld, de grootste van de geschiedenis? Vroeger deden we zoiets thuis ook. Dan gingen we met de ruggen tegen elkaar staan en keek iemand anders wie de grootste was. Een jaar later kon dat alweer anders zijn, want we waren in de groei. De leerlingen van Jezus hadden ook eens zo iets. Ze gaan een keer op huis aan en als ze thuis komen vraagt Jezus: ‘Waar hebben jullie onderweg zo over lopen ruzieën?’ En dan schamen ze zich, want ze hadden ruzie lopen maken over wie de grootste was. U weet waarschijnlijk wat Jezus toen zei; ‘Wie onder jullie de eerste wil zijn, hij moet laatste van allen en dienaar van allen zijn’. Daarna riep Hij een kind. Plaatste dat in hun midden en zei, ‘Wie een kind als dit opneemt in mijn Naam, die neemt Mij op. En wie Mij opneemt, neemt Hem op die Mij gezonden heeft’. 

Maar gaat het in de wereld niet steeds om hetzelfde? Of het nu groot, groter, ‘t grootst is, of snel, sneller, ‘t snelst. Bij schaatsen of hardlopen, bij autoracen of wielrennen, het zit er bij ons ingebakken. Maar zijn snelheidspelletjes misschien nog redelijk onschuldig, we zien ook dat het dikwijls gaat om hard, harder, ‘t hardst, en dan bedoel ik niet hardrijden of hardlopen, maar die andere hardheid. 

In Irak worden fanatieke terroristen bestreden. Want die terroristen zijn hard en medogenloos in hun optreden. Doden duizenden onschuldigen, zaaien dood en vernieling, zonder onderscheid en zonder medelijden. Ook bij hen geldt hard, harder, ‘t hardst. 

En dan nemen de Amerikaanse soldaten het over. Zij worden niet erg vriendelijk ontvangen, de sfeer wordt steeds grimmiger en de houding verhardt zich. Opnieuw hard, harder, ‘t hardst. Nu komen de schandalen uit de gevangenissen aan het licht. Amerikanen die zich schuldig maken aan martelingen en vernederingen, aan gevangenname zonder rechtspraak, aan misdragingen die zelfs op foto en video worden vastgelegd. 

En dan hoor je op deze zondag in het Evangelie Jezus zeggen: ‘Een nieuw gebod geef Ik jullie’. Hebben we dan niet genoeg aan de tien geboden? Nog een nieuw gebod? We komen aan de tien geboden niet eens toe: 

1. Ik ben de Heer uw God. Gij zult geen afgoden vereren, maar Mij alleen aanbidden en boven alles beminnen. 2. Gij zult de Naam van de Heer, uw God, niet zonder eerbied gebruiken. 3. Zorgt dat gij zult de dag des Heren heiligt. 4. Eert uw vader en uw moeder. 5. Gij zult niet doden. 6. Gij zult geen echtbreuk plegen. 7. Gij zult niet stelen. 8. Gij zult tegen uw naaste niet vals getuigen. 9. Gij zult geen onkuisheid begeren. 10. Gij zult niet begeren wat uw naaste toebehoort. 

Veel moderne, internationale rechtspraak is op deze tien basisregels uit de Bijbel gefundeerd. Behalve dat in de Westerse wereld de eerste geboden over God en Gods Naam zijn vervangen door algemene opmerkingen over vrijheid van godsdienst. 

Maar als we ons eenvoudig aan deze tien geboden zouden houden, dan ging het toch goed? Ja en nee. Want het probleem is niet dat we niet zouden weten wat goed of kwaad is, van die boom hebben we al gegeten. Soms is het misschien niet zo duidelijk; maar het grootste probleem is dat we er niet in slagen om ernaar te leven. Met de tien geboden zijn we er niet. Er moet een basis onder liggen, een fundament dat ons helpt om die tien geboden op de juiste manier waar te maken. Die basis is waarachtige liefde. 

Jezus leert dat we onze natuurlijke aanvechtingen drastisch moeten omkeren. Begin eerst maar met klein, kleiner, het kleinst. Maria noemde zichzelf de kleine dienstmaagd. 'God heeft omgekeken naar de kleinheid van zijn slavin'. Zie hoe klein je bent tegenover God. Staar je niet blind op dat wat op aarde groot lijkt. Zijn wij geïnteresseerd in de grootste mier uit een mierenkolonie? Onze aarde is minder dan een speldenknop in de ruimte. Ons melkwegstelsel ligt ergens in een uithoek van het heelal. De kosmos is zelf ook weer eindig en dat alles ligt uitgespreid in Gods hand. 

In de Islam wereld zeggen ze nu natuurlijk: ‘Zijn dat nu Christelijke soldaten uit het Christelijke Amerika? Is dat nu Christendom. Ons land bezetten, Saddam Hoessein gevangen nemen. Dan de olie en andere belangen veilig stellen. Ondertussen bruut en hard optreden, vernederingen en martelingen. Is dat Christendom? 

En wij op onze beurt: die Islam, met z’n terroristen, zelfmoordaanslagen, discriminatie en fanatisme, is dat een vredelievende godsdienst? Maar wat zij christelijke soldaten noemen, dat zijn uiteindelijk geen christenen. En wat wij moslims noemen zijn waarschijnlijk evenmin moslims. Alleen weet ik daar niet zoveel van, wel over ons Christenen. 

In de eerste lezing keren Paulus en Barnabas terug van hun reis. In de parochie aangekomen bevestigen zij de leerlingen in hun goede gesteldheid. Ze sporen hen aan in het geloof te volharden en houden hen voor dat je het Rijk van God alleen binnengaat als je ook bereid bent veel moeilijkheden te verduren en vol te houden. Geen zwaard, geen bommen, geen geweld, geen fanatisme, maar goedheid, de houding van Jezus. 

Jezus zei tegen zijn leerlingen: Een nieuw gebod geef ik jullie. Bemin elkaar, zoals Ik het heb gedaan. Dat is liefde die het goede voor de ander zoekt. Dat is liefde die niet vernedert of kwaad met kwaad vergeldt. Dat is liefde die vergeeft en geneest, liefde die herstelt en opbouwt. 

De liefde van Jezus is de kroon op de tien geboden. Van de tien geboden was al eerder een samenvatting gegeven. Bemin God en bemin je naaste als jezelf. Nu zegt Jezus, heb elkaar lief, zoals Ik heb liefgehad. Voor de wereld is er maar één geneesmiddel: de liefde. Maar welke liefde? Uit alle vormen van liefde is er maar één de juiste, de liefde zoals Jezus dat heeft voorgedaan. 

Jezus’ liefde is uniek. Want zijn liefde gaat eerst uit naar God. Zijn liefde is gehoorzaam aan de liefdeswil van de vader. De liefde van Jezus heeft zijn bron in God. En alleen die liefde brengt genezing. Jezus’ liefde geneest de aardse liefde die ook zwak en egoïstisch kan zijn. Jezus’ liefde geneest de menselijke liefde die beperkt en onzuiver kan zijn. Jezus’ liefde maakt ons tot Christenen, die klein durven zijn in ogen van de wereld, die durven te dienen waar anderen willen heersen. Die zich niet druk maken wie de grootste mier is in de mierenhoop van de aarde, maar die God willen eren en Gods grootheid bewonderen, omdat God Zichzelf klein maakt door ons te dienen. Als wij dienen, worden wij als God. Dan zij wij echt Gods kinderen. Amen. 
 

Reacties? Stuur een e-mail. 

Terug naar homepage