Preek op kerstavond - jongerenviering
serie 2003-2004

ARCHIEF PREKEN VAN DE WEEK

Voor de tekst van de Evangelie-lezing van deze dag en een meditatie 
klik hier en zoek de juiste week 

KLIK HIER OM DE PREEK TIJDENS DE VIERING VAN HET LAATSTE WEEKEND TE BELUISTEREN (Real Audio) 
KLIK HIER OM DEZE VIERING IN ZIJN GEHEEL TE BELUISTEREN (Real Audio)


Reacties? klik hier en stuur een e-mail. 

Preek op kerstavond, serie 2003-2004, C2004ADVKERST02.html.
Eucharistieviering in de parochiekerk te Poeldijk, 24 december 2003, 21.00 uur, jongerenviering.
Door pastoor Michel Hagen. AMDG.

E.L.:     Jes. 9, 1-3. 5-6
E.L.:     Luc. 2, 1-14

Homilie

Tja, het staat er zo eenvoudig in het openingswoord. Twee dagen geen oorlog. Het wordt door bevelhebbers afgesproken. Maar kun je dan niet meteen afspreken dat het nooit meer oorlog wordt?

In de tijd van de Romeinen was het nog erger. Dan werd heel de winter geen oorlog gevoerd. In de winter werden de wagens gerepareerd, de wapens geslepen en de harnassen gepast. In het voorjaar gingen ze zich weer gereed maken voor de strijd. Dan kun je vragen: als je de hele winter geen oorlog voert, waarom dan in de zomer wel?

Hoe gaat dat eigenlijk tijdens die vredesonderhandelingen? Waar gaan ze over? Er is een routekaart naar vrede in het Midden Oosten, maar niemand volgt de route. Er zijn mensenrechten wereldwijd afgesproken, maar ze worden voortdurend geschonden. Er is zelfs een oorlogsrecht, om toch nog een beetje recht vast te houden tijdens oorlogen. Maar ook daar houdt men zich niet aan.

Vredesonderhandelingen, waar gaan die over? Laatst hoorde ik weer iemand zeggen, het komt allemaal door het geloof. Ik dacht, die praat voor de zoveelste keer anderen na. Oorlog komt niet uit geloof voort, maar uit ongeloof en uit wantrouwen. Ons geloof roept op tot liefde en verdraagzaamheid. Oorlog roept op tot haat en vernietiging.

Als je wil weten waarom er oorlogen zijn, dan moet je eens kijken waar de vredesonderhandelingen over gaan. Waar gaan die over? Over land, wie is de baas in het land, wie mag daar wonen? Ze gaan over rivieren en zeeëen; wie mag daar varen? Ze gaan over lucht; wie mag er vliegen? Ze gaan over grondstoffen; wie mag ze verkopen? Waar gaan vredesonderhandelingen over? Ze gaan over gelijke rechten, omdat er geen gelijke rechten zijn. Ze gaan over wapens, want wapens hebben is macht. Ze gaan over economie, want economie is winst. Waar gaan de vredesonderhandelingen over? Weet u waar ze nooit over gaan? Ze gaan niet over ons geloof, hooguit over vrijheid; vrijheid van geloven en spreken.

Heeft geloof dan geen invloed? Jawel. Je kunt het geloof misbruiken. Als de gelovige leiders zich voor het karretje van de politiek laten spannen of zelf in de politiek gaan, dan is de kans groot dat ze het geloof misbruiken voor hun oorlog. Maar het blijft gaan over land en olie en rechten en handel en winst en vrijheid......

Daarmee komen we meteen heel dicht bij onszelf. We vieren de geboorte van de vredes koning. Hoe is Jezus een vredeskoning? Hij begint met arm te zijn. Vervolgens kiest Hij ervoor alleen maar goed te doen. Daarna kiest Hij ervoor om zich over de verschopten, de zieken en de verstotenen te ontfermen. Is het u ooit opgevallen dat Christenen de eerste vier eeuwen, geen politieke invloed hadden, geen wapens gebruikten, dat ze geen aanzien en macht hadden, dat Christenen eerder als martelaar stierven, dan dat ze zich verdedigden. Wat is er over van dat Christendom, wat is er over van die manier van leven van Jezus?

Want het heeft geen zin om te wijzen op de legeraanvoerders, de Hitlers en de Saddam Hoesseins in deze wereld, het heeft alleen zin om af te vragen, waarom leef ik niet zoals Jezus? Waarom ben ik net zo halfbakken en slap als de rest van deze Westerse maatschappij? Waarom hol ik mee in deze wereld, volg ik de makkelijke weg?

Vrede begint ermee dat we de vredeskoning in ons hart en ons leven toelaten. Wat betekent het als we met Kerstmis Jezus’ verjaardag vieren, maar ons niet in zijn leven verdiepen, laat staan navolgen. Dat is zoiets als wel de lusten maar niet de lasten. Vrede begint ermee dat je niet uit bent op zelfontplooiing, maar op groei van de vrede om je heen.

Bij de zusters van Moeder Teresa hoorde ik het volgende kerstverhaaltje: Op een keer heeft Maria een rare droom gehad. Als ze wakker wordt zegt ze tegen Jozef:
Ik heb toch zo vreemd gedroomd. Het ging zo: We zouden Jezus’ verjaardag gaan vieren. Dat doen we tenslotte elk jaar. Ik kijk eens rond om te zien wat de mensen allemaal aan het doen zijn. Tjonge, wat zijn ze druk bezig, denk ik, al weken lang. Ik zie mensen hun huis versieren met lampjes. Het ziet er leuk uit. Ik zie mensen die nieuwe kleren kopen, mooie kleren. Ik zie mensen cadeautjes kopen, dure cadeaus. Maar wat gek. Er zijn geen kleertjes en geen cadeautjes voor Jezus bij, geen kleren en cadeaus voor de armen en verjaagden.

Dan kijk ik verder. Ik zie de mensen de cadeautjes inpakken. Ze nemen mooi papier, ze doen er strikken omheen en leggen ze onder een boom. Echt waar Jozef, ik zei al, het was een vreemde droom, de mensen zetten een boom op in hun huis. Die boom versieren ze ook. Mooie glimmende ballen in de takken en andere versieringen. Een zilveren punt bovenin de boom, het lijkt een soort engel. Het ziet er fantastisch uit en alle mensen lachen en kijken vrolijk. Ze lijken heel gelukkig en blij met zoveel cadeaus.

Maar Jozef, het is zo vreemd. Ze geven die cadeautjes alleen aan hun eigen kinderen en aan elkaar, terwijl ze zelf rijk en gezond zijn. Ze geven geen cadeautjes aan Jezus. Is dat niet gek? Ik zie ze heerlijk eten klaarmaken en gezellig samen eten. Maar ik zie geen arme en eenzamen mensen aan hun tafel. En ik dacht ineens, ik geloof dat ze Jezus niet eens kennen. Is dat niet gek? Ze vieren zijn verjaardag, maar ze kennen Hem niet eens meer. Ze geven cadeautjes, maar niet aan Jezus, niet aan de armen en de zieken, niet aan de gevangene en verjaagden, niet aan de hongerigen en de naakten.

Het was zo’n vreemde droom, ik dacht even: ‘Stel dat Jezus nu naar dit verjaardagsfeest zou komen, dan zouden ze Hem vast wegsturen als een indringer
. Het was allemaal mooi en rijk en iedereen leek zo gelukkig, maar toen ik het zag, begon ik te huilen.

Gelukkig was het maar een droom. Stel je toch eens voor dat het echt was geweest, ik moet er niet aan denken.

God heeft ons een routemap naar vrede gegeven, wereldwijde vrede, een routemap, een weg. God gaf Hem ons als een Kind in een kribbe. Jezus zegt: ‘Ik ben de weg’. God leert ons de waarheid, een waarheid die ons vrijmaakt. Jezus zegt: ‘Ik ben de waarheid’. God geeft ons nieuw leven, een leven dat nooit eindigt. Jezus zegt: ‘Ik ben het leven’.

Alleen als wijzelf bereid zijn Hem te volgen, niet half, maar helemaal, zullen we vrede vinden en vrede brengen. Amen. Zalig
Kerstfeest.   


Reacties? Stuur een e-mail


Terug naar top van deze pagina 

Terug naar homepage  











Counter