Preek op de eerste zondag van de Advent jaar B,
serie 2002-2003

Adventslied gedurende de vier zondagen van de Advent

Preek op de eerste zondag van de Advent jaar B, serie 2002-2003, B2003ADV01.html.
Eucharistieviering in de parochiekerk van O.L.V. Tenhemelopneming te ‘s-Gravenzande,
door pastoor Michel Hagen, za./zo. 30/11 - 1/12 2002, 19.00 uur, A.M.D.G.  

E.L:     1. Kor. 1, 3-9             
EV:     Mc. 13, 33-37

Homilie

Sinterklaas is in het land, we weten dus alles van verwachting, want vol verwachting klopt ons hart. Stel dat een kind zou weten dat om kwart over acht precies, zwarte Piet de zak in de gang zet. Zou hij niet al vanaf acht uur of eerder om het hoekje staan kijken of hij er al aan komt en heel de middag al in spanning zitten?

Verwachting.... Jezus gebruikt ergens ook het voorbeeld van een moeder die in verwachting is van haar kind (Joh. 16, 21). Wanneer de bevalling nadert, neemt de spanning toe, totdat het kind geboren is. Wanneer het kind dan ter wereld is gekomen, maken pijn en zorg plaats voor vreugde en dankbaarheid.

Verwachting. Op de dag van de bruiloft komt de bruidegom om elf uur de bruid halen voor het stadhuis. Nu zijn er bruidegommen die altijd te laat zijn, zelfs op de dag van hun bruiloft en er zijn bruiden die op dat moment toch nog de laatste hand willen leggen aan hun opmaak. Maar over het algemeen staan de meesten klaar om samen op pad te gaan.

Verwachting. Vol verwachting. Wat verwacht u van de Advent, of ik moet eigenlijk zeggen: ‘wat verwacht u van kerstmis?’ Maar voorlopig gaat de aandacht misschien nog uit naar Sinterklaas, en misschien bent u ook met hele andere dingen bezig, plannen voor het bedrijf, plannen voor het huis en natuurlijk ook plannen in de parochie op weg naar de samenwerking. Wat verwachten we van de samenwerking in het komende jaar?

Het lijkt me niet verkeerd om daar nu wat over na te denken. We begrijpen allemaal dat de samenwerking uit nood geboren wordt. Als iedere parochie zijn eigen priester heeft, dan kun je het ter plaatse samen wel af. Maar als je gaandeweg de overgebleven priesters met elkaar moet delen, dan moet je wel gaan samenwerken om te zorgen dat de laatste priesters het blijven volhouden. Samenwerking door de nood gedwongen.

Dan is het misschien een vreemde vraag 'wat je verwacht van de samenwerking', want van een noodzakelijke samenwerking heb je spontaan misschien niet zoveel verwachtingen. Maar dit verwacht u in ieder geval, dat u pastoor van Mastwijk en mij geregeld in uw midden hebt en dat wij ons inspannen om deze parochiegemeenschap te ondersteunen. Dat we jullie inspireren en motiveren, leiden en begeleiden in het voetspoor van de Goede Herder.

Dat brengt ons wat meer in de richting van kerstmis. Dan vieren we de geboorte van de Goede Herder, temidden van zijn schapen en de herders in het veld. Een Goede Herder die zijn schapen zal brengen naar grazige weiden, en die hen op tijd doet rusten, die hen voert naar bronnen van water, zodat zij groeien en sterk worden.

Dat is het, denk ik, dat jullie van ons kunnen verwachten, dat we jullie steeds weer brengen naar de Bron, dat we de vieringen goed voorbereiden en bij jullie zijn in de kernmomenten van het leven, dat we jullie van het goede Voedsel voorzien dat Christus ons geeft, dat we jullie helpen om rust te vinden voor je ziel, de rust van een goed geweten omdat je verzoend bent met God, dat jullie je innerlijke honger en dorst kunnen lessen aan de bron van Levend Water en wij jullie het goede Voedsel geven, het Brood uit de hemel, Gods Woord dat leven doet.

Ik denk dat u dat van ons mag verwachten. En wat mogen wij van de parochianen verwachten? Dat zij zich net zo inspannen als wij. Dat zij verlangen naar dat goede Voedsel, dat ze innerlijke dorst hebben en hongeren naar gerechtigheid. Wij als voorgangers mogen van jullie iets verwachten, net zoals jullie van ons iets mogen verwachten. We mogen verwachten dat jullie de vieringen niet overslaan, want het zijn jullie samenkomsten waarin wij voorgaan. Wat mogen we van elkaar verwachten? Dat we elk dat doen wat bij onze taak hoort.

En wat mogen we dan van God verwachten? Dat God ons als zijn kinderen liefheeft. Dat wij de innerlijke vreugde van de heilige Geest ervaren, de innerlijke vertroosting in tijden van tegenspoed, dat we Gods voorzienigheid bemerken in zoveel kleine momenten, dat onze inspanningingen voor Gods Koninkrijk gezegend zullen zijn. We mogen rekenen op Gods trouw, dat Hij het Woord trouw blijft dat hij in Jezus heeft gesproken.  

En wat mag God van ons verwachten? Dat wij Gods liefde beantwoorden. Gods liefde die Hij heel bijzonder laat zien in zijn Zoon, Jezus die we als een weerloos kind verwelkomen in onze wereld. God mag verwachten dat we trouw zijn, en zijn uitnodiging voor de Eucharistie en andere samenkomsten niet naast ons neerleggen. Dat we elkaar liefhebben omdat Hij ieder van ons liefheeft. Dat we niemand uitsluiten van onze liefde, omdat Hij niemand uitsluit. Wat mag God van ons verwachten? Dat we dankbaar zijn voor zijn Zoon, dat we zijn hulp aannemen zodat er voor deze wereld redding mogelijk wordt.

Verwachting. Vandaag zegt Jezus: ‘Weest waakzaam.’ Voor waakzaamheid heb je bovenal een liefhebbend hart nodig. Want alleen echte liefde is waakzaam. Een bruid of een bruidegom die de ander niet liefheeft zal op de duur al de belangrijke dingen vergeten. Een kind dat niets van Sinterklaas zou verwachten, staat niet op de uitkijk.

Jezus roept op tot waakzaamheid. Want soms is het leven donker, dan is het moeilijk voor gelovige mensen om stand te houden. Dan kan je door vermoeidheid in slaap vallen, vermoeidheid omdat je er zo vaak alleen voor staat, of je valt in slaap door de roes van de wereld, die je betovert met aardse beloften die werken als een goed glas wijn. Er zijn veel oorzaken waardoor wij geestelijk in slaap kunnen vallen.

Maar voor wie gelooft, is er hoop en verwachting. Wie gelooft ziet op de eerste zondag van de Advent de dageraad al aanbreken van de dag van Kerstmis. Die weet dat Gods liefde er is, Gods goedheid en Gods voorzienigheid. Die voelt de liefde in het eigen hart opborrelen als antwoord, als een brond die verkwikt en verfrist. Wie liefheeft, die bereidt zijn komst voor. Een liefdevol hart is een waakzaam hart. Amen. 

Terug naar homepage