Homilie op de tweeënendertigste zondag door het jaar C
(reeks 2000-2001)

E.L:    2. Makk. 7, 1-2. 9-14
EV:    Lc. 20, 27-38

Homilie 

Leven na de dood. Het wordt op veel verschillende manieren uitgelegd en roept veel verschillende reacties op; van ‘Daar geloof ik niet in!’ tot ‘Ik heb het gezien toen ik bijna dood was’. Leven na de dood, verrijzenis. Dat is een discussie van duizenden jaren oud. Als iemand denkt modern te zijn, door leven na de dood af te wijzen, dan is het aardig om te weten dat tweeduizend jaar geleden de Sadduceeën daarover al met Jezus in discussie traden. Een verhaal van zeven broers, de vrouw is blijkbaar onvruchtbaar, of de zeven broers, of allemaal, er komt in ieder geval geen nageslacht. Van wie is zij de vrouw bij de opstanding van de doden? Alsof de menselijke verhoudingen gewoon doorgaan voorbij de dood. De Sadduceeën redeneren net als die rijke man die in de parabel van Jezus de arme Lazarus naar zijn broers wilde sturen en water laten halen voor hemzelf. Alsof er niets veranderd is. 

Leven na de dood. Veel mensen hebben het er moeilijk mee. Hoe leven we nu verder na de dood. Sommigen zeggen: ‘Een mens leeft verder in de herinnering van anderen.’ Een ander zegt: ‘Een mens leeft verder in zijn nageslacht.’ dat is meer de oud Joodse opvatting, zoals we vandaag in de lezing tegenkwamen. Een volgende zegt: ‘Een mens leeft verder door alles wat hij heeft gedaan en gezegd, wat hij nalaat.’ Paul de Leeuw of zijn tekstschrijver heeft dat in een liedje verwerkt; ‘Ik heb een steen gelegd in de rivier.’ Daardoor stroomt de rivier nooit meer hetzelfde. Dan denkt ik: ‘Totdat hij opdroogt natuurlijk.’ Veel mensen zoeken het leven na de dood in het aardse leven, want verder kun je niet kijken, zegt men. Ofwel de uitspraak die je geregeld hoort: ‘Er is er nog nooit een teruggekeerd.’ Maar wat als er niemand aan je denkt, als je te vroeg geboren en gestorven bent, als je geen nageslacht hebt, een onbetekenend leven hebt geleid? Is er dan geen hoop, is er dan geen leven na de dood, tenzij dat ietsie pietsie; dat er op aarde wat atomen en moleculen tijdelijk wat anders gerangschikt waren. Is dat leven na de dood? 

Zou het wat uitmaken, of je gelooft in leven na de dood, of niet? We hoorden het verhaal van die zeven broers, uit de opstand van de Makkabeeën. Ze worden gevangen genomen, gemarteld. ‘Laat die Wet van Mozes toch schieten, dan krijg je een baan aan het hof van de koning. Aanbidt toch de goden van de koning, dat is de toekomst van dit land! Eet wat wij je voorschrijven, dan zul je leven!’ Nee, dat doen we niet. Dan liever dood. Het verhaal gaat in de bijbel nog een stuk verder. De moeder van deze jongens is erbij. Zij moet toezien hoe haar zonen worden gemarteld. Maar in plaats van in een jammerklacht te vervallen, moedigt ze hen aan stand te houden en sterft zij uiteindelijk als laatste. 

Als die moeder met haar jongens nu niet geloofd had in een leven na de dood. Hadden zij dan stand gehouden? Was alles daarmee niet eigenlijk zinloos geworden? Wat zouden die wetten van Mozes nog uitmaken? Waardevol om over te discussiëren misschien, om de koning mogelijk te overtuigen, maar niet waardevol genoeg om voor te sterven. Wat kan iemand geven in ruil voor zijn leven? 

De lezingen van vandaag roepen vragen op: ‘Wat zou u over hebben voor uw geloof?’ Nog concreter: ‘wat hebben wij feitelijk over voor ons geloof?’ Daar gaat nog een vraag aan vooraf: ‘Hoe sterk gelooft u?’ Zou u net als Jezus de dood durven in te gaan, de marteldood, omwille van uw trouw aan God, trouw aan Gods wil, trouw aan Gods gebod? Om het goede voorbeeld te geven aan kinderen en kleinkinderen, omdat het hoogste in het leven ook het hoogste waard is? 

De dreigementen van de bezetter in onze tijd zijn veel subtieler. Veel tactischer, geruislozer, sluipender. Eerst twijfel over leven na de dood. Dan de overvloedige welvaart. Geeft God die welvaart of hebben we die door de techniek? Krijg je dat door Jezus of door onze economie? Is het leven er tenslotte niet om van te genieten? Als je dan moet kiezen tussen een kaartavondje of de avondmis? Tussen een voetbalwedstrijd of je kind die misdienaar wil worden en die je moet begeleiden. Of het koor dat repeteert terwijl je een lui avondje voor de TV wilt houden, met je favoriete programma. Of die buurvrouw van 85 die het zo fijn vindt als je langs komt, of alles waarmee je een echte bijdrage levert aan deze maatschappij. Als God dat vraagt, wat mag die vraag van God ons dan kosten? 

Vanavond hebben we twee dopelingen. Ton en Sandra treden toe tot de Katholieke Kerk, de Algemene Apostolische Kerk. Algemeen, dus open voor iedereen, ongeacht afkomst, land, kleur, taal of geslacht. Algemeen, katholiek, de Kerk door Jezus gesticht. Jullie willen tot die Kerk horen, omdat je de waarheid op het spoor bent gekomen. Dat verlangen leefde bij ieder van jullie apart al en daarna herkende je het bij elkaar. Het is een tocht van zo’n vier jaar geworden. Een belangrijke stap daarin was jullie besluit om mee te doen aan de Alpha Cursus. Daarop zijn er nog heel wat gesprekken met ons drieën gevolgd en volgde op de woensdag voor Pasen de een na laatste stap, de zalving door de bisschop tijdens de Chrisma Mis in Rotterdam.  

Vandaag de definitieve stap. Door het water heengaan, zoals Mozes met zijn volk door de Rode Zee trok. Zoals Jezus zich liet dopen in de Jordaan, door Johannes de Doper. Zoals miljarden Christenen die zich hebben laten dopen als een daad van toewijding. Ja ik wil U toebehoren, Uw hulp heb ik nodig, hebben wij samen nodig. Uw weg wil ik bewandelen. In uw Geest wil ik leven. Tot uw kinderen wil ik horen. Uw liefde wil ik aanvaarden en me door uw liefde tot nieuw leven laten wekken. 

Dat nieuwe leven is al begonnen in jullie verlangen. Veel keren zijn jullie hier al in de viering geweest en kwamen naar voren om de zegen te ontvangen. Straks volgen drie sacramenten elkaar in snelle vaart op. De doop, het Vormsel, en de Eucharistie. De Vader, de Geest, de Zoon en alledrie in elk sacrament. Jullie worden opgenomen in het Nieuwe Altijddurende Verbond, om daaruit te leven en aan die Maaltijd deel te nemen. 

De lezingen van vandaag zijn voor jullie en voor ieder van ons een oproep. Put kracht uit het voorbeeld van zovelen, met name het voorbeeld van Jezus. Laat je niet door aardse redeneringen van je stuk brengen. Herinner je eigen tocht, en wat God al in je leven heeft gedaan. Durf je blik voorbij de dood te richten. Doe goed, geef, vertrouw, zoek Gods wil, zoek Gods Koninkrijk, zoek het echte Leven, blijf zoeken en je verdiepen. Laat je voeden door Hem die het echte Leven Zelf is. Laat je leiden door de heilige Geest. Echt, je zult een ander mens zijn en jouw wereld zal meeveranderen. Amen. 

Terug naar homepage